Hoi allemaal!

Het is weer tijd voor een verhaaltje. Alhoewel, waarschijnlijk zal het wel weer een flink verhaal worden. We hebben namelijk weer het een en ander meegemaakt. Na ons vorige verhaal hebben we Vietnam nog goed afgesloten met een mooie tour door de Halong Bay op het land. Na zo'n mooie afsluiting kwamen we er toch achter dat we toch wel erg van Vietnam hebben genoten. Al kwam het misschien af en toe wat anders over in onze vorige verhalen.
Na Vietnam begon het feest der herkenning in Kuala Lumpur. We vonden het heerlijk om weer in een 'bekende' stad te komen, waar ze gewoon meer auto's hebben dan scooters en waar we dus gewoon over straat konden zonder elke keer bijna van onze sokken gereden te worden. De petronas towers waren nog steeds heel bijzonder om te zien en in het park ernaast hebben we ons dan ook nog prima 2 avonden vermaakt. Ook hebben we weer gretig gebruik gemaakt van het overdekte winkelcentrum daar. We hebben ook central market en china town nog met een bezoekje vereerd en daarna was het alweer tijd om naar ons laatste land, indonesie, te gaan.

We vlogen naar Medan. We hadden al wel gehoord dat dit niet zo'n mooie stad is, maar dat was nog zacht uitgedrukt. Gelukkig zaten we in een mooi hotel en met Nat Geo Wild kijken vermaakten we ons ook wel een middag. De volgende dag zijn we richting Bukit Lawang gegaan. Ons doel was om orang oetans te spotten en dat is gelukt! Op de jungletrekking van twee dagen hebben we er een stuk of 10 mogen aanschouwen. Over de jungletrekking kunnen we trouwens nog wel wat meer vertellen. Zoals we ondertussen gewend zijn regende het de avond voor we gingen heel hard en lang zodat de paden weer in modderglijbanen waren veranderd. Tussen het klimmen, glijden en boomknuffelen door stuiten we afentoe op de orang oetans, helaas waren we meestal niet de enige groep die ze gevonden had. Onze gids besloot daarop om nog wat verder de jungle in te trekken (lees: van de gebaande paden af) en daar kwamen we nog een enorm groot wild mannetje tegen. Wel indrukwekkend dat zijn kop alleen al zo groot was als onze buik. Toen we het laatste stuk af moesten dalen naar het kamp kwam Paulien toch een beetje in de problemen op der sneakers. Het kwam er een beetje op neer dat ik naar beneden moest glijden en dat de gids mij dan op bepaalde stukken tegen moest houden. Maar goed, uiteindelijk wel veilig en wel in het kamp aangekomen. Het kamp bestond uit enkele houten stokken, met een plastic zeil eroverheen. Daaronder lagen de beste indonesische matrassen, die helaas niet heel lekker slapen. Het wakker worden met een zwarte gibbon voor je neus maakte echter meteen de nacht weer goed. Ook de makaken die rond het kamp speelden waren erg leuk om te zien 's ochtends. Na het ontbijt kwam de vraag of we nog wat verder de jungle in wilde trekken, maar geradbraakt door de klimpartij van de vorige dag in combinatie met de matrassen hebben we toch maar nee gezegd. Raften op de rivier terug naar Bukit Lawang klonk ons wat beter in de oren.
De volgende dag hebben we lekker gerelaxed en gezwommen in de rivier. Toen we terugkwamen bij onze boomhut zagen we dat een groep makaken bezit had genomen van ons balkon, inclusief de was die daar hing te drogen. Heel fijn als je je bh terug moet gaan halen bij de buren, bestaande uit een groep indonesische jongens. Wij waren snel het huis ingeglipt om vervolgens voor het raam aapjes te gaan kijken. Het blijkt dat ze die uitspraak in de apenwereld ook kennen want zij vonden ons net zo interessant als wij hen. We dachten 's avonds en 's ochtend nog dat het spookte in onze boomhut, aangezien de zeep tot twee keer toe op mysterieuze wijze verdween. Uiteindelijk werd ons verteld dat muizen en ratten zich ook moeten wassen, en dat die er dus waarschijnlijk vandoor waren met onze zeep.

De volgende stop op sumatra was Berastagi. Berastagi is een dorpje waar verder vrij weinig te zien is, maar het is een mooie uitvalsbasis om twee vulkanen in de buurt te beklimmen. Wij hebben het echter maar bij 1 vulkaan gehouden, en die was pittig genoeg. Gelukkig waren we zo slim geweest om een gids mee te nemen, want de paden waren niet aangegeven en afentoe ook niet helemaal vanzelfsprekend. Eenmaal op de top was het uitzicht wel prachtig. We stonden op 2025m hoogte en konden aan alle kanten to in het dal kijken. Het was zeker de moeite waard!

De laatste stop op sumatra was lake toba. Om daar te komen hebben we weer mogen genieten van de stiptheid en de rijkunsten van de indonesische mensen. Een bergrit die 4 uur had moeten duren hebben we in 2,5 uur afgelegd zodat we de laatse ferry nog zouden halen. Uiteindelijk waren we alsnog een half uur te vroeg dus waarom de chauffeur zo achterlijk reed is ons nog steeds een raadsel. We waren blij toen we uiteindelijk veilig op de boot zaten.
Danau Toba is echt immens groot en de panorama's zijn overweldigend. De eerste dag hebben we een beetje het dorpje verkend waar we zaten. De tweede dag hebben we maar weer eens de scooter gepakt om het hele eiland rond te crossen. Super veel mooie dingen gezien en het was dus weer genieten met een zachte G.

Overmorgen vliegen we naar Bali, en wat we daarna gaan doen is ook voor ons nog een raadsel. Het idee is om door te reizen naar Lombok maar dat zien we allemaal lekker tegen die tijd wel. Heerlijk die vrijheid!