Kuala Lumpur en sumatra

Hoi allemaal!

Het is weer tijd voor een verhaaltje. Alhoewel, waarschijnlijk zal het wel weer een flink verhaal worden. We hebben namelijk weer het een en ander meegemaakt. Na ons vorige verhaal hebben we Vietnam nog goed afgesloten met een mooie tour door de Halong Bay op het land. Na zo'n mooie afsluiting kwamen we er toch achter dat we toch wel erg van Vietnam hebben genoten. Al kwam het misschien af en toe wat anders over in onze vorige verhalen.
Na Vietnam begon het feest der herkenning in Kuala Lumpur. We vonden het heerlijk om weer in een 'bekende' stad te komen, waar ze gewoon meer auto's hebben dan scooters en waar we dus gewoon over straat konden zonder elke keer bijna van onze sokken gereden te worden. De petronas towers waren nog steeds heel bijzonder om te zien en in het park ernaast hebben we ons dan ook nog prima 2 avonden vermaakt. Ook hebben we weer gretig gebruik gemaakt van het overdekte winkelcentrum daar. We hebben ook central market en china town nog met een bezoekje vereerd en daarna was het alweer tijd om naar ons laatste land, indonesie, te gaan.

We vlogen naar Medan. We hadden al wel gehoord dat dit niet zo'n mooie stad is, maar dat was nog zacht uitgedrukt. Gelukkig zaten we in een mooi hotel en met Nat Geo Wild kijken vermaakten we ons ook wel een middag. De volgende dag zijn we richting Bukit Lawang gegaan. Ons doel was om orang oetans te spotten en dat is gelukt! Op de jungletrekking van twee dagen hebben we er een stuk of 10 mogen aanschouwen. Over de jungletrekking kunnen we trouwens nog wel wat meer vertellen. Zoals we ondertussen gewend zijn regende het de avond voor we gingen heel hard en lang zodat de paden weer in modderglijbanen waren veranderd. Tussen het klimmen, glijden en boomknuffelen door stuiten we afentoe op de orang oetans, helaas waren we meestal niet de enige groep die ze gevonden had. Onze gids besloot daarop om nog wat verder de jungle in te trekken (lees: van de gebaande paden af) en daar kwamen we nog een enorm groot wild mannetje tegen. Wel indrukwekkend dat zijn kop alleen al zo groot was als onze buik. Toen we het laatste stuk af moesten dalen naar het kamp kwam Paulien toch een beetje in de problemen op der sneakers. Het kwam er een beetje op neer dat ik naar beneden moest glijden en dat de gids mij dan op bepaalde stukken tegen moest houden. Maar goed, uiteindelijk wel veilig en wel in het kamp aangekomen. Het kamp bestond uit enkele houten stokken, met een plastic zeil eroverheen. Daaronder lagen de beste indonesische matrassen, die helaas niet heel lekker slapen. Het wakker worden met een zwarte gibbon voor je neus maakte echter meteen de nacht weer goed. Ook de makaken die rond het kamp speelden waren erg leuk om te zien 's ochtends. Na het ontbijt kwam de vraag of we nog wat verder de jungle in wilde trekken, maar geradbraakt door de klimpartij van de vorige dag in combinatie met de matrassen hebben we toch maar nee gezegd. Raften op de rivier terug naar Bukit Lawang klonk ons wat beter in de oren.
De volgende dag hebben we lekker gerelaxed en gezwommen in de rivier. Toen we terugkwamen bij onze boomhut zagen we dat een groep makaken bezit had genomen van ons balkon, inclusief de was die daar hing te drogen. Heel fijn als je je bh terug moet gaan halen bij de buren, bestaande uit een groep indonesische jongens. Wij waren snel het huis ingeglipt om vervolgens voor het raam aapjes te gaan kijken. Het blijkt dat ze die uitspraak in de apenwereld ook kennen want zij vonden ons net zo interessant als wij hen. We dachten 's avonds en 's ochtend nog dat het spookte in onze boomhut, aangezien de zeep tot twee keer toe op mysterieuze wijze verdween. Uiteindelijk werd ons verteld dat muizen en ratten zich ook moeten wassen, en dat die er dus waarschijnlijk vandoor waren met onze zeep.

De volgende stop op sumatra was Berastagi. Berastagi is een dorpje waar verder vrij weinig te zien is, maar het is een mooie uitvalsbasis om twee vulkanen in de buurt te beklimmen. Wij hebben het echter maar bij 1 vulkaan gehouden, en die was pittig genoeg. Gelukkig waren we zo slim geweest om een gids mee te nemen, want de paden waren niet aangegeven en afentoe ook niet helemaal vanzelfsprekend. Eenmaal op de top was het uitzicht wel prachtig. We stonden op 2025m hoogte en konden aan alle kanten to in het dal kijken. Het was zeker de moeite waard!

De laatste stop op sumatra was lake toba. Om daar te komen hebben we weer mogen genieten van de stiptheid en de rijkunsten van de indonesische mensen. Een bergrit die 4 uur had moeten duren hebben we in 2,5 uur afgelegd zodat we de laatse ferry nog zouden halen. Uiteindelijk waren we alsnog een half uur te vroeg dus waarom de chauffeur zo achterlijk reed is ons nog steeds een raadsel. We waren blij toen we uiteindelijk veilig op de boot zaten.
Danau Toba is echt immens groot en de panorama's zijn overweldigend. De eerste dag hebben we een beetje het dorpje verkend waar we zaten. De tweede dag hebben we maar weer eens de scooter gepakt om het hele eiland rond te crossen. Super veel mooie dingen gezien en het was dus weer genieten met een zachte G.

Overmorgen vliegen we naar Bali, en wat we daarna gaan doen is ook voor ons nog een raadsel. Het idee is om door te reizen naar Lombok maar dat zien we allemaal lekker tegen die tijd wel. Heerlijk die vrijheid!

De rest van Vietnam

Zo eindelijk weer een verhaaltje! We gaan bijna Vietnam uit dus het werd ook wel weer eens tijd.

We waren gebleven in Mui Ne. Omdat het zonde vonden om niets anders te doen dan aan het strand te liggen hebben we een jeeptourtje geboekt. De eerste stop tijdens de tour was de Fairy Stream, een klein heel ondiep stroompje dat zich dwars door een soort rode kleistenen heeft gesleten. We konden op blote voeten helemaal het stroompje volgen naar een kleine waterval, die stelde alleen niet zoveel voor. De weg ernaartoe was een stuk mooier! De volgende stop was bij de White Sand Dunes, een stukje buiten Mui Ne. Deze duinen waren wel echt heel indrukwekkend. Het was net of we in de Sahara waren beland met overal alleen maar witte zandbergen om ons heen en het had ook wel iets weg van een skipiste. Heel bijzonder! De laatste stop waren de Red Sand-dunes. Dit was ongeveer hetzelfde idee maar dan met rood zand en iets meer toeristen. Weer een geslaagde middag!

De volgende dag de stond de busreis naar Dalat op het programma. Om half zeven stond de bus al voor de deur. Toen we net vertrokken was het allemaal prima te doen: de airco deed het, weinig passagiers en we hadden een prima plekje. Naarmate de reis vorderde werd het busje echter steeds voller gestouwd en toen we verder in de bergen kwamen werden er ook nog een paar wagenziek (wij niet overigens :D ) waarop alle ramen en deuren opengingen om wat ' frisse' lucht binnen te laten. Toen werd de reis wat minder prettig. Maar goed we hebben het gewoon weer overleefd. Naar aanleiding van de reis hebben we wel een top 10 gemaakt met dingen die wij wat minder leuk vinden aan de Vietnamezen. Een kleine selectie:
- Het eeuwige smekken;
- luid rochelen;
- hardop boeren;
- schreeuwend met elkaar communiceren;
- ongegeneerd voordringen;
- het niet gebruiken van oordopjes maar Vietnamese jodelmuziek gewoon op de speaker afspelen zodat iedereen mee kan genieten;
- het feit dat ze het nodig vinden om je ongeveer om de drie seconden van je sokken te rijden op hun ergerlijke scootertjes. Op de stoep wel te verstaan;
- en het jatten van onze sauzen e.d. van onze eettafel omdat wij westerlingen die blijkbaar toch niet nodig hebben. Wel dus!
Het klinkt allemaal een beetje negatief maar we zijn gelukkig ook al genoeg bescheiden en behulpzame Vietnamezen tegen gekomen.

Eenmaal aangekomen in Dalat, waar Paulien haar spijkerbroek en Marlie haar trui heeft aangehad -- het koelde heerlijk af 's avonds, hebben we een driedaagse tour met de Easy-Riders geboekt. We gingen in 3 dagen achterop op de motor van Dalat naar Nha Trangh en onderweg zagen we veel van de binnenlanden van Vietnam. Hier waren we heel blij mee want de drukke kustweg waren we ondertussen meer dan zat! De eerste dag zijn we langs een pagoda, een zijden fabriek, enkele minority-villages en vooral mooie uitzichten gereden. De bloemenplantage sloegen we over omdat wij Nederlanders daar alles al van weten ;) De eerste dag eindigden we uiteindelijk bij een hotel in een vallei aan een prachtig meer. Onze huisdieren bij het hotel waren ook leuk. Een roze en zwarte varken die 's avonds ruzie leken te maken maar die uiteindelijk 's ochtends toch heel lief tegen elkaar aan lagen te slapen.
De tweede dag zijn we 's ochtends langs cacao- en koffieplantages gereden en bezochten we een minority village om het huisje te bekijken van een 105-jarige vrouw. En dat bezoek heeft wel indruk gemaakt. De rug van de vrouw was door het harde werken op het platteland zo krom gegroeid dat ze praktisch met haar neus op der knieen liep. En toch leefde ze nog zelfstandig en zorgt ze ook nog voor een hoop dieren! 's Middags zijn we naar het Drey-Sap complex geweest waar ze een aantal prachtige watervallen hebben. Daarna was het tijd om naar het voglende hotel te gaan, maar dat was midden in de hoofdstad van de high-lands. En op de motor in de spits door het verkeer in een drukke stad is niet echt aan te raden voor het hart van veel Westerlingen, vooral niet als de chauffeur een stuurfout maakt.
De laatste dag van de tocht was vooral veel rijden omdat we nog een kilometer of 200 af hadden te leggen. Al met al wel een aanrader om een paar dagen bij een Easy-Rider achterop te springen. Het helpt wel je budget om zeep maar het echt leren kennen van Vietnam (inclusief de gewoontes, geschiedenis en het eten) maakt veel goed. Onze guides hebben ons naar Nha Trangh gebracht vanwaar we de nachtbus hebben genomen naar Hoi An.

Hoi An is een schattig klein stadje met een prettige sfeer en heeel veeel tailor-shops. We moesten ons echt inhouden om niet van alles te laten maken. En eigenlijk vinden we dat we met slechts 1 jurkje en 2 broeken daar best in geslaagd zijn. De laatste dag in Hoi An hebben we nog een tourtje naar My Son gedaan maar na Angkor Wat stelde dat eigenlijk niets voor. En we hebben ons nog het meest vermaakt met lachen om Vietnamese stelletjes die allebei en hetzelfde shirt gaan lopen. We gaan het voorstellen aan Geert en Patrick om dat in Nederland ook te doen maar dat gaat vast niet werken.

Na Hoi An zijn we via Hue naar Hanoi gereisd. Over Hanoi kunnen we veel vertellen maar dat is niet interessant. Leuker was ons driedaagse uitstapje naar Halong Bay. Halong Bay is echt prachtig! We hebben op een grote boot met zonnedek met prima weer (de eerste dag) lekker zitten genieten van het aparte landschap. Omdat we niet op de boot wilde slapen brachten ze ons aan het eind van de dag naar Cat-Ba Island. Daar zijn we de volgende dag in de stromende regen met gevaar voor eigen leven naar de top van de bergen in het Cat-Ba National Park geklommen. Eenmaal boven hadden we een prachtig uitzicht over de jungle van Cat Ba Island. 's Middags zouden nog naar ' Monkey Island' gaan maar dat is een beetje letterlijk in het water gevallen. De laatste dag op Cat-Ba hebben we ons nog prima vermaakt met het kijken naar vakantie-vierende Vietnamezen op het strand en in de zee. En natuurlijk hebben we zelf ook nog even een duik in de golven genomen. De volgende dag zijn we weer op dezelfde boot terug naar het vaste land gevaren. En nu zitten we weer terug in Hanoi. Nog twee daagjes hier en dan gaan we alweer ons derde land verlaten en op naar Kuala Lumpur!

Phnom Penh, Kampot & Vietnam

Volk!

Jaja we leven nog hoor mensen, en we maken het ondertussen ook weer helemaal goed. De laatste anderhalve week hebben we echter wat oponthoud gehad door 1 niet meewerkende buik, en een eiland met slecht weer, maar dat betekent niet dat we niks hebben meegemaakt.

Na het bezoek van angkor wat in Siem Reap gingen we met de bus richting de hoofdstad Phnom Penh. We hebben tot nu toe erg geluk gehad met reizen (even afkloppen) en dat bleek voor deze reis ook weer te gelden. Totdat we benzine begonnen te ruiken en de bus nog geen minuut later langs de kant werd gezet. Ojee, een optie die we graag open hadden gehouden op ons ervaringslijstje. De conducteur bleek echter een handig mannetje te zijn die even (zo ongeveer) in de motor kroop en toen hij er een half uur later uit kwam konden we weer verder, al bleef het afentoe spannend. De wegen zijn incambodja namelijk grotendeels voorzien van kuilen in allerlei groottes en dieptes, en met een motor die niet helemaal meewerkt is dat soms best lastig, zeker als het ook nog eens flink begint te hozen. Maar goed, uiteindelijk zijn we veilig aangekomen. Phnom penh beviel ons echter niet zo heel goed door de drukte, chaos en de armoede met als gevolg dat iedereen ons weer op alle manieren af probeerde te zetten. Wat wel indrukwekkend was in Phnom Penh was het Toul Sleng museum. Dat was de gevangenis waar ten tijde van het bewind van de Khmer Rouge duizenden mensen gemarteld zijn. Het was niet prettig om daar rond te lopen maar we vonden het belangrijk om wat te weten te komen over de verschrikkelijke dingen die nog niet eens zo heel lang geleden in Cambodja zijn gebeurd.
Ook nog het vermelden waard: In Phnom Penh hebben we onze vuurdoop in een dorm( kamer gedeeld met meerdere personen)gehad. Toen we incheckten zouden we hem alleen delen met twee jonge mannen, toen er echter later nog een hele vieze stinkende oude man naast marlie kwam liggen vonden we het allemaal wat minder leuk. Maar uiteindelijk hebben we wel prima geslapen hoor.

Na de grote stad Phnom Penh zijn we op weg gegaan naar een wat rustigere plek om wat meer van het echte cambodja te zien: Kampot. Hier is echter uiteindelijk door ziekte en tegenstribbelende reisbureautjes niet veel van terecht gekomen. De laaste dag hebben we op eigen houtje zelf een country-side tour gedaan, en toen hebben we nog wel wat kunnen zien. We hebben zelfs onder begeleiding van kindergidsjes die hun engels wilden oefenen een heuse grotbeklimming gedaan. En geloof ons, daar kwam afentoe wel wat lenigheid en kracht aan te pas. Tot spierpijn de volgende dag toe. Die kinderen hielden er ook niet echt rekening mee dat wij zo ongeveer 2x zo breed, 2x zo groot en 2x zo zwaar zijn als zij. Maar het was zeker wel de moeite waard!
En tot zover alweer Cambodja. We hadden maar een beperkte tijd ingepland, en helaas hebben we daar niet alles uit kunnen halen wat we wilden, maarja er moeten keuzes gemaakt worden in het leven. Met goede zin weer verder naar Vietnam!

In vietnam dachten we goed te beginnen met een bezoek aan een eiland, Phu Quoc. Door wisselvallig weer viel het zon en strandaanbod een beetje tegen, dus besloten we maar ala ali illegali een brommer te huren en het eiland rond te crossen. Op de stranden na viel het eiland verder ook een beetje tegen en konden we alleen wat mooie watervallen vinden en daar heeft Paulien dan ook dankbaar gebruik van gemaakt.

Na Phu Quoc zijn we door gegaan naar de Mekong Delta. Voor dag en dauw uit ons bed om de floating markets te bezoeken. Prachtig om te zien hoe de vietnamezen hun hele hebben en houwen op boten stauwen, aan de mast hangen wat ze verkopen, en de kopers hun bootjes als winkelwagen gebruikten tot bijna zinkens aan toe. Mag ik 20 ananassen, 10 trossen banaan, 15 watermeloenen, een dozijn knolselderij en 5 trossen lente-ui?
Na de floating markets vaarden we langs het platteland waar het koopwaar verbouwd werd, en tijdens de rest van de tocht hebben we genoten van mangrovebossen en de enorme wirwar aan riviertjes. Mooi om te zien dat de mensen hier in alles afhankelijk zijn van het water, je hebt hier zelfs meer aan een bootje dan aan een fiets of een auto.

We hebben vervolgens Ho Chi Minh city/Saigon aangedaan maar daar hebben we niet veel meer van meegekregen dat het ook weer een grote, drukke, chaotische stad is, zij het met een iets toegankelijker karakter en een gezellig backpackers-district. We hadden namelijk andere dingen te doen daar en dat waren shoppen en de rest van de reis boeken. Shoppen moest uit pure noodzaak aangezien de laundry-service de helft van onze kleren heeft verpest, en het boeken moest omdat onze plannen voor Indonesie in de soep dreigden te lopen dure vluchten, onmogelijke verbindingen en volgboekte tourtjes & guesthouses etc. De plannen zijn iets gewijzigd maar alles is wel zo goed als geregeld.

En nu zitten we, na wat obstakels zoals een verkeerd gezette wekker en een kapotte bus, met onze luie reet op het strand van mooi nie (ook wel mui ne genaamd). Mooi schelpenstrand, goeie zon (we zijn twee mooie kreeften) en aardige mensen. Wij vermaken ons hier nog wel even voor we verder naar het noorden trekken tijdens ons zigeunersbestaan (he michiel?).

Er zijn toch nog wat dingen die ons even van het hart moeten. Elke keer lopen we er tegen aan dat de aziaten niet echt zuinig en slordig met hun landen omgaan. Het stuit ons tegen de borst dat ze overal afval laten slingeren, rivieren bevuilen, met miljoenen tegelijk op brommers rijden zonder ook maar enige vorm van millieu ontlastende maatregelen te nemen, en ga zo maar door. Ze hebben zo veel mooie dingen te bieden en veel wordt gewoon verpest door de enorme hoeveelheden vuiligheid. Echt zonde!
Ook willen we nog even zeggen dat we heel blij zijn dat we in Nederland geboren zijn. Wij hoeven normaal gesproken niet dagelijks ernstige ongelukken, blinde over de grond kruipende mensen op zoek naar eten, en 30 kippen in een hokje van 50 bij 50 cm achterop een brommer te aanschouwen. Dat zijn toch de dingen die we hier wel moeilijk vinden om te zien.

Morgen zitten we nog lekker een dagje in Mui ne. Er staat een tourtje naar het vissersdorpje en de zandduinen op het programma. Daarna vertrekken we naar Dalat om even de koelte van de hooglanden op te zoeken. We houden jullie op de hoogte!

Pai, Bangkok & Siem Reap

Jaja, rustig maar, er komt wel weer een verhaaltje. We willen jullie ook niet TE vaak vermoeien met alle onvergetelijke dingen die we hier meemaken.

We waren gebleven in Thailand. Pai, om precies te zijn. We hebben hier een superleuke tijd gehad, alleen al door de rustige, vrijgeestige sfeer die er hangt. Alles mag en kan en geheel op eigen tempo. Een goede manier om nog even in te komen in het backpackersleven. Want die liepen er aardig wat rond, 'die-hard backpackers'. Mensen die hun eigen kleding hebben vervangen door de lokale alladin-broeken, die hier en daar een tattoo hebben bijgeplakt en die twee of meer piercings hebben op plaatsen in het gezicht waarvan wij niet zeker zijn of ze daar ook horen. Het heeft ons echter wel geinspireerd om alles iets gemakkelijker 'te laten waaien'.

Maar Pai was niet alleen leuk vanwege de sfeer, ook de activiteiten vielen bij ons in de smaak. Tijdens de kookcursus die we volgden kregen we prive-les van een typisch thaise, accentloos engels sprekende (lees: onverstaanbaar), norse kokkin. Dit zorgde afentoe voor verwarrende momenten omdat niets aan haar oog ontsprong en we beslist alles op haar manier moesten doen. Roeren was bijvoorbeeld uit den boze. Op de lokale markt liet ze ons het echte thaise leven zien met de leuke en de minder leuke dingen (gefrituurde kikkers op een stokje en koeienhuid als snack) en ze heeft ons lekkere Thaise gerechten leren maken zoals loempiaaaas.
De andere dagen besloten we in de relaxte sfeer van pai mee te gaan en hebben we in een luxe bungalow aan het water geslapen. Erg lekker wakker worden! Overdag hebben we ons vermaakt met brommer ritjes door de omgeving langs kleine dorpjes, watervallen en natuurlijk Pai Canyon. De vrijheid die we met de brommers verkregen beviel ons wel, al was ons dat in eerste instantie niet gegund. Bij het verhuurbedrijf zagen ze twee blanke vrouwen op brommers niet zo zitten.. Bij de buurman gelukkig wel. Helaas hadden we vooraf gepland om maar twee weken in thailand te blijven, dus we moesten terug naar Bangkok voor de reis naar Cambodja. Van noord naar zuid in Thailand gaat heel gemakkelijk met de nachttrein, zeiden ze. Dat die boemeltrein niet harder dan 40 km per uur gaat en dat om half acht de bedden worden uitgeklapt om te gaan slapen hadden zeer voor het gemak niet bij verteld. De nachttrein schijnt normaal gesproken altijd vertraging te hebben, dus toen wij op tijd vertrokken waren we zeer tevreden. Dat we vervolgens alsnog 5 uur later dan gepland in bangkok arriveerde doet er even niet toe. Aangezien deze trein altijd ongeveer deze vertraging heeft denken we dat de reis eigenlijk gewoon standaard +/- 20 uur duurt. Maar we zijn in Bangkok!

De plannen voor Bangkok waren mooi. De eerste dag naar het Grand Palace en de tweede dag 's ochtends een fietstocht en 's middags shoppen. Het enige uiteindelijke uitgevoerde plan: shoppen! We weten nu wat jullie denken maar het was niet compleet onze schuld. Toen we bij het paleis aankwamen bleek het heel erg druk te zijn (de Thai hebben zelf ook vakantie), de tempel was dicht en Paulien moest kleding huren omdat een sarong rond de schouders niet genoeg was. Toen hadden we er even genoeg van en zijn we maar omgekeerd. We vonden het entreegeld teveel voor alleen een overcrowded paleis. Het shoppen in het nieuwe, moderne gedeelte van Bangkok was wel leuk. Ze hebben er enorme shopping malls met zowel de dure wereldmerken als 'onze' merken; op dit moment vooral H&M (budget bepaald). In een van de malls was een uitgebreide orchidee tentoonstelling en in de andere bleek in de kelder een oceanium te zitten. Compleet met haaien, roggen, otters en pinguins. Wat ze allemaal al niet verzinnen.... Maar goed eigenlijk waren we op dat moment een beetje klaar met Bangkok. Gelukkig stond de volgende dag de reis naar Cambodja op het programma.

Vooraf vonden we de reis naar Cambodja wel een beetje spannend. Iedereen waarschuwde ons dat ze je bij de grens op allerlei manieren proberen geld uit je zak te kloppen, maar uiteindelijk viel het allemaal wel mee. Alleen de officiële instantie, de douane, vond het nodig wat meer geld af te troffelen dan werkelijk nodig. Onze medereizigers uit Zwitserland hebben ons later door brutaliteit en vastberadenheid wel $15 bespaart voor een taxi. Dusdat was weer mooi meegenomen. Eenmaal in Siem Reap op tijd naar bed gegaan omdat de volgende dag onze TukTuk vriend om zeven uur op de stoep zou staan omnaar Angkor Wat te vertrekken.

Angkor Wat is een heel groot complex met verschillende tempels van wel 10.000 jaar oud. Het is moeilijk te beschrijven hoe het er precies uitziet, zelfs foto's komen niet tot hun recht. Sommige tempels zijn zo groot en imposant dat je misschien vanuit een helikopter een mooi overzicht zou hebben. De eerste dag heeft onze TukTuk chauffeur ons rondgereden langs de wat kleinere en minder toeristische tempels om er een beetje in te komen. De tweede dag hebben we zelf de hitte getrotseerd en zijn we zelf op de fiets de grote tempels rondgegaan. Alle tempels waren indrukwekkend maar Bayon was onze favoriet. Deze is erg groot en met 216 levensgrote gezichten uitgehakt in de stenen muren. Na een lange dag konden we moe en voldaan weer terug naar Siem Reap. We moeten jullie de foto's helaas nog even onthouden omdat we de computers hier niet helemaal vertrouwen qua virussen. Dit maken we de volgende keer in Vietnam wel weer goed. Morgen staat er weer een busreis op het programma. Dit keer naar Phnom Penh, de hoofdstad van Cambodja.

Laat de reacties maar weer komen, erg leuk om te lezen vanaf hier!

Chiang mai en Pai

We hebben het overleefd. Drie dagen in de de jungle zonder enige vorm van elektriciteit, fatsoenlijke wc's, zachte bedden en andere luxe dingen die in Nederland heel vanzelfsprekend zijn. Maar wat blijkt, zonder die dingen kun je toch aardig wat geluksmomentjes beleven. Als je bijvoorbeeld uiteindelijk na een uur zweten uiteindelijk boven aan die berg staat en een prachtig uitzicht hebt over een prachtige groene vallei doet dat toch wat met je.

Op dag 1 van de trekking werden we 's ochtends opgehaald bij ons guesthouse met de jeep. Zo'n twee uur later waren we in de jungle. De tocht begon op slippers, wat marlie heeeeel fijn vond. Maar aangezien we door verschillende stroompjes heen moesten lopen was dat toch wel handig. Na zo'n drie uur (voornamelijk bergop) gelopen te hebben kwamen aan bij een tradiontioneel dorpje van de Karen-stam. Hier zouden we de nacht doorbrengen met heel onze groep (14 man) in een hok op palen. Ons bed: een matje op wat bamboe met een slaapzak erop. De douche: een open hutje van bananenbladeren met ijskoud water. De wc: een gat in de grond en doorspoelen deed je met een emmertje water. Douchen was nog nooit zo verfrissend en van het slapen is weinig gekomen.

Dag 2: Gelukkig een iets vlakkere wandeltocht. Tijdens de lunch begon het echter wel hard te regenen waardoor het laatste uurtje naar waterfall camp een aardige glijpartij was. Gelukkig werden we een beetje beschermd door oh oh my buddhaaaaa (de uitspraak van de gids die we zo'n 50x per dag hoorde). Na het van de berg af glijden kwamen we bij het kamp, en gingen we op zoek naar de douche. Die bleek er echter niet te zijn, maar waarom zou je ook als je een waterval op 10m afstand hebt! Dus aan het eind van de middag lekker gedoucht onder de waterval. Dat water dat keihard op je neer klettert terwijl je je haren staat te wassen is toch ook wel een ervaring om niet snel te vergeten. Deze nacht bestond ons onderkomen uit een luxe bungalow, lees: houten hutje op palen met een matje en een klamboe met gaten erin zo groot dat er zelfs muizen doorheen zouden kunnen. Beetje useless dus. Maar 's ochtends wakker worden met het geluid van de waterval gemengd met andere jungle-geluiden maakt toch alles weer snel goed.

Dag 3:

Deze laatste dag hebben we nog maar een uurtje gelopen. Daar waren we opzich wel blij mee want onze spieren waren dit toch niet helemaal gewend. Na een uur kwamen we bij het olifantenkamp. Daar hebben we op een olifant een rondje door de jungle gelopen en ook nog even door de rivier gebanjerd. We zijn er nog steeds niet helemaal over uit of we dat nou leuk vonden of niet; de omgang van de mahouts(mannetjes die met de olifanten werken) met de olifanten liet naar onze mening wat te wensen over.
We sloten de middag af met een relax tochtje over een rustige rivier op een bamboe-vlot. Bamboo-rafting noemen ze dat hier. Wij waren vooral blij dat we even niets zelf hoefden te doen.

De trekking was aardig pittig, we hebben wel even bij moeten komen, maar we hebben wel ontzettend genoten.

En nu zitten we in Pai. Een klein hippiestadje in de bergen op drie uur rijden van chiang mai. Over hoe we er gekomen zijn gaan we niet te veel vertellen, alleen dat de rijstijl van de chauffeur van onze minivan wat verschilde van de westerse rijstijl die wij gewend zijn. Maar goed we zij leven aangekomen en nu zijn we lekker aan het genieten van de relaxte sfeer hier. De eerste twee cocktailtjes zitten er al in :)

Morgen gaan we voor het eerst een motorbike huren om de omgeving van pai te verkennen. Daarna vertrekken we weer terug richting bangkok om vanuit daar door te reizen naar cambodja. We houden jullie op de hoogte!

Eerste dagen in Bangkok

Dag lieve mensen,

Hier ons eerste bericht uit Bangkok. Tot nu toe is alles erg soepel en gemakkelijk verlopen. Het afscheid viel mee en de vluchten gingen erg snel. De tussenstop in Abu Dhabi was eigenlijk wel fijn omdat we dan even uit het vliegtuig konden om onze benen te strekken.

Aangekomen in Bangkok hebben we onderweg naar het hotel al een trekking geboekt. Morgen vliegen we namelijk naar het noorden van Thailand, Chiang Mai, en van daaruit gaan we de bush bush in. Daar zullen we twee nachten verblijven bij The Village People. En de vervoersmiddelen zullen onder andere bestaan uit vlotten, olifanten en de benenwagen. We hebben er zin an! (Voor de brabanders onder ons)

Verder hebben we een koel en cool hotel met zwembad op het dak aan een zijstraat van de grote backpackers straat ' Khao San Road' . En daar hebben we alles binnen handbereik wat we nodig hebben; massage, eten, tuktuk en cafeetjes met WIFI. Verder hebben we natuurlijk al een aantal beginnersfouten gemaakt maar daar wijden we niet over uit ;) Verder niets te maken met het vergeten van een plattegrond en dat goedkoop rond gereden voor een middag in een tuktuk niet voor niets is.

We vermaken ons wel.

Tot gauw.

Het komt steeds dichterbij...

Af en toe beseffen we het zelf niet, maar over 5 weken zitten we in Bangkok! Langzaamaan wordt al het papierwerk geregeld, worden de meest praktische spullen (lees: oordopjes, lakenzakken, desinfecteergel) ingekocht en zoeken we op internet en in reisboeken naar onontbeerlijke bestemmingen. Maar overdag leiden we eigenlijk een heel gewoon leven; we werken hard omgeld te verdienen, sparen elke overgebleven cent,spelen de gebruikelijke korfbalwedstrijdjes in nabijgelegen dorpjes (vanuit Leeuwarden gezien dan)en verliezen thuis van DSC (Sorry Pol). En ondertussen rond een van ons haar scriptie af en oriënteert de ander zich op een baan. Vrij logisch dat het af en toe moeilijk te bevatten is dat we over ruim een maand ons alleen maar hoeven druk te maken over waar we slapen, eten en genieten. Dat die drie dingen tot de primaire levensbehoeften behoren laten we maar even buiten beschouwing...

Maar wees gerust,dit verhaalis om even te melden dat we op schema lopen. De voorbereidingen zijn in volle gang, het sparen gaat ons redelijk tot goed af en we zorgen voor genoeg 'Quality Time' met de mensen die ons straks gaan missen. En het allerbelangrijkste; We hebben er zin an!

We hopen dat jullie ons volgen.

Welkom!

Jaja, het gaat dan toch echt gebeuren...we hebben het ticket geboekt (met dank aan Suus)! Dus na lang wachten mogen we dan eigenlijk aan de slag en een verhaal typen op ons blog. En allemamagies wat hebben we (nouja, Marlie eigenlijk) daar naar uit gekeken! En nee, het is niet de ervaring van de reis, de zoektocht, de adembenemende uitzichten, de geweldige anekdotes of wellicht zelfs de discussies met Pol waar ik naar uitkijk. Maar nee, het schrijven van de jaloersmakende, benijdenswaardige verhalen waarvan iedereen denkt; was ik daar ook maar. Daar zal het dan ook niet aan ontbreken tijdens onze reis, bij deze beloofd aan de thuisblijvers!

Even alle ongein op een stokje; we gaan het echt doen! Een rondje Zuidoost-Azië. Onze ouders hebben ooit de fout gemaakt om ons mee te nemen naar Maleisië en toen waren we allebei verkocht. Dit deel van de wereld willen we verder ontdekken en dan niet tijdens een drieweekse vakantie maar een echte REIS. En nou mocht het toch zo zijn dat Marlie haar diploma heeft gehaald en Paulien ruimte heeft tussen haar bachelor en master. Wij zeggen; een ideaal moment om onze droom na te jagen!

Op 21 mei vertrekken we naar Bangkok (met een of andere hippe vliegmaatschappij van een rijke sjeik. We hopen dat we in ieder geval aan zullen komen..) en van daaruit doen we een rondje Thailand. In Bangkok nemen we even de tijd om te acclimatiseren en vervolgens bezoeken we in ieder geval de bergvolkeren in het noorden. Na Thailand trekken we door Cambodja naar Vietnam. In Cambodja bezoeken we Siem Reap & Phnom Penh en verkennen we het binnenland. In Vietnam zullen we onze musical behoeftes bevredigen door een bezoek aan Ho Chi Minh City, beter bekend als Saigon. Niet dat dat verder iets met elkaar te maken heeft ;) Vanuit Zuid Vietnam is het de bedoeling dat we in Hanoi uitkomen maar op welke manier we deze trip zullen maken is nog een klein mysterietje. Vanuit Hanoi vliegen we naar Indonesië en daar gaan we van het goede leven genieten. We zullen er verschillende eilanden bezoeken waarna we eindigen op Jakarta. Vanuit daar vliegen we namelijk op 13 augustus terug naar Düsseldorf.

Tijdens de reis zullen we zoveel mogelijk proberen om de binnenlanden te bezoeken. Niet de gebaande, toeristische wegen maar echt het Aziatische leven proeven en beleven. Hoe we dit allemaal gaan doen zien we grotendeels ter plekke maar de komende weken staan ook in het teken van uitzoeken en oriënteren (en sparen, maar dat is ondergeschikt). Welke dingen willen we perse zien en wat zijn überhaupt de mogelijkheden?! Iedereen die ons namelijk een beetje kent weet dat we nooit geheel onvoorbereid weg gaan. Dus laat de zoektocht maar beginnen...via deze weg houden we jullie op de hoogte!